Historia szkoły
Historia szkoły
Wszystko zaczęło się zaraz po zakończeniu II wojny światowej. W roku 1948 w budynku Zakładowej Straży Pożarnej zaadoptowano kilka pomieszczeń, w których młodzi pracownicy „Rokity” rozpoczęli naukę (na początku na poziomie zasadniczym i podstawowym) w SZKOLE PRZEMYSŁOWEJ CHEMICZNEJ FABRYKI „ROKITA”. Kadrę pedagogiczną stanowili wyłącznie inżynierowie i technicy. Nauczycieli przedmiotów ogólnych udało się pozyskać dopiero w późniejszych latach…
Pierwsi absolwenci opuścili szkołę w roku 1950 (18-tu chemików, którzy rozpoczęli pracę jako aparatowi lub w kontroli technicznej). Chętnych do nauki na różnych poziomach przybywało… Otwierano klasy „przygotowawcze”, zasadnicze, licealne dla pracujących, roczne dla absolwentów LO i zdemobilizowanych oficerów. Pierwsi maturzyści opuścili mury szkoły w roku 1952.
Wiosną 1950 rozpoczęto budowę budynku prawdziwej szkoły i latem 1951 nastąpiła przeprowadzka. Nowy rok szkolny rozpoczęto w trudnych warunkach: trwały prace wykończeniowe, nie było wody i kanalizacji… Wtedy też po raz pierwszy otwarto dwie klasy technikum. Z powodu zwiększającej się liczby uczniów zamiejscowych na IV piętrze zorganizowano internat, budynek internatu na 300 miejsc oddano do użytku w roku szkolnym 1952/1953.
W technikum, pod wspólną dyrekcją (od roku szkolnego 1954/1955 dyr. Józef Paprotny) zlokalizowano również Zasadniczą Szkołę Zawodową Przyzakładową NZPO „Rokita”. Rozdzielenie szkół nastąpiło w 1966: szkołą przyzakładową kierował nadal dyr. J. Paprotny (do 1972), a Technikum Chemicznym i Szkołą Zasadniczą (tzw. kuratoryjną) – dyr. Marian Sitarz. Ponowna fuzja szkół nastąpiła w roku 1976 i tak powstał Zespół Szkół Zawodowych. W latach 80-tych szkołą kierował dyr. Zygmunt Grabecki, od 1989 – dyr. Paweł Pirek, a od 2007 p. Małgorzata Staniszewska.
13 października 1973 roku odbyły się uroczystości jubileuszowe XXV-lecia Technikum Chemicznego, w trakcie których nadano szkole imię Komisji Edukacji Narodowej.
Na przestrzeni lat popularna „Zetka” otwierała różne kierunki, dając możliwości kształcenia zgodnego z zainteresowaniem uczniów, potrzebami rynku pracy i kolejnymi reformami szkolnictwa.
Oprócz Technikum Chemicznego (dla młodzieży i dla dorosłych) funkcjonowały: Technikum Mechaniczne (dla młodzieży i dla dorosłych), Technikum Elektroenergetyczne dla Dorosłych, Technikum po Zasadniczej Szkole Zawodowej (młodzieżowe i dla dorosłych), Technikum Ochrony Środowiska, Liceum Ekonomiczne, Licea Techniczne (chemiczne, mechaniczne i ekonomiczno-administracyjne), Liceum Ogólnokształcące, Liceum Zawodowe, Liceum Profilowane (zarządzanie informacją i ekonomiczno-administracyjne) oraz cała gama szkół zasadniczych: laborant chemiczny, aparatowy procesów chemicznych, ślusarz mechanik, elektromonter, mechanik aparatury automatycznej, operator maszyn przędzących wełnę, sprzedawca, kucharz, piekarz, stolarz itd…
W roku 2008 uruchomiono nowy kierunek – Technikum Informatyczne, a w 2011 – Technikum Ekonomiczne dla absolwentów gimnazjum. W miejscu historycznego laboratorium chemicznego w 2001 roku utworzono pracownię symulacyjną prac biurowych. Od 1985 informatyzowano szkołę i aktualnie (rok 2011) istnieją cztery pracownie komputerowe, stanowiska komputerowe w bibliotece, sala audiowizualna oraz sala multimedialna. Tradycje chemiczne są realizowane w klasie Liceum Ogólnokształcącego, gdzie zwiększono ilości godzin z chemii. Jakie będą dalsze zmiany czas pokaże....
Wśród uczniów szkoły byli finaliści olimpiad i konkursów ogólnopolskich: olimpiady chemicznej, matematycznej, czytelniczej, dolnośląskiej olimpiady naukowej ”Disce puer”, konkursów teatralnych, polonistycznych, językowych i turystycznych. Sukcesy odnosili też uczniowie szkół zasadniczych, wygrywając konkursy na najlepszego ucznia w zawodzie oraz odnosząc sukcesy w konkursach przedmiotowych.
Najwięcej absolwentów ma wykształcenie chemiczne i można ich spotkać we wszystkich zakładach chemicznych w Polsce. Wielu absolwentów kształciło się dalej w „niechemicznych” kierunkach, gdyż szkoła dała im możliwość rozwijania swoich pasji i zainteresowań; są wśród nich poloniści, generałowie, wf-iści, angliści, dziennikarze…
W swojej ponad 60-letniej historii „Zetka” znana była z różnych działań. W latach 60 i 70-tych najbardziej popularne były: Klub Przyjaciół Teatru im. Artura Młodnickiego prowadzony przez dr Adama Sznajderskiego, Szkolne Koło Krajoznawczo -Turystyczne, którego opiekunem był p. Czesław Rolny, Uczniowska Spółdzielnia „Wspólna” - opiekun p. Jan Szelkowski. W latach 70-80-tych: Szkolna Komenda Ochotniczych Hufców Pracy organizowała obozy wakacyjne i wykopki ziemniaków (komendanci to p. Leszek Boczyński i p. Mieczysław Pyrek); organizację obozów wędrownych, zapoczątkowanych przez pp. Helenę i Czesława Rolnych, przejęła p. Elżbieta Węgrzynowska, a potem p. Anna Perekietka . Długoletnią opiekunką koła PCK była p. Krystyna Kaczara i p. Krystyna Hetman, koła filatelistycznego p. Czesław Wawrzyniak, a drużyn Związku Harcerstwa Polskiego p. Helena Rolny, p. Michał Kita, p. Włodzimierz Garsztka i p. Krystyna Słodowa.
Lata 90-te zasłynęły jako dekada grupy poetycko muzycznej „Dlaczego nie ja” pod kierunkiem p. Barbary Korkosz; rozpoczęto też organizować festyny dla osób niepełnosprawnych (główny organizator to p. Mieczysław Pyrek, a po jego odejściu na emeryturę – grupa „zetkowych” wf-istów)), akcje honorowego krwiodawstwa (organizator: p. M. Pyrek, obecnie p. Adam Łyczko) oraz współpracę międzynarodową (organizator: p. Małgorzata Cholawo). Uczniowie przez wszystkie lata brali udział w konkursach ekologicznych, akcjach „Sprzątania Świata”, akcjach promujących zdrowy styl życia i profilaktykę prozdrowotną. Na sportowych boiskach „Zetka” osiągała przez wszystkie lata tak wiele sukcesów, że można byłoby napisać książkę na ten temat (może właśnie dlatego niektórzy uczniowie technikum kontynuowali dalszą naukę w Akademii Wychowania Fizycznego).
Przez wszystkie lata grono pedagogiczne „Zetki” kierowało się w swojej pracy zasadą, że „Rozwój osobowości jest ważniejszy od realizacji programów nauczania”. Stąd próba „wydobycia” z uczniów ich mocnych stron i wspomaganie tych talentów. Tak powstawały kabarety, przedstawienia teatralne, zespoły muzyczne, gazetki i gazety szkolne, prace plastyczne, filmy, wystawy fotograficzne, mini przedsiębiorstwa. Każdy mógł znaleźć coś dla siebie.
Absolwentów Zespołu Szkół Zawodowych w Brzegu Dolnym jest już ponad 10 tysięcy. Rozjechali się po całej Polsce i świecie, ale zawsze są mile widziany w murach szkoły…
Zachęcamy do odwiedzania szkolnej strony internetowej (www.zsz.brzegdolny.pl), gdzie można poznać szczegółowo historię szkoły, życie codzienne młodszych roczników i podyskutować na forum.
Na podstawie książki Adama Sznajderskiego „Wspomnień czar” opracowała Małgorzata Stangenberg
Kierownictwo szkoły
Dyrektorzy:
Ignacy Borkowski: 1948 – 1949
Maria Ciundziewicka-Gumprecht: 1949 – 1951
Bolesław Wajszczuk: 1951 – 1951
Olga Robaczyńska: 1951 – 1952
Wiktor Goralewski: 1952 – 1954
Józef Paprotny: 1954 – 1966 (1966 - 1972 kierował Zasadniczą Szkołą Zawodową Przyzakładową)
Bożydar Kropiewnicki (ZSZ Przyzakładowa): 1972 - 1976
Marian Sitarz: 1966 – 1981
Zygmunt Grabecki: 1981 – 1987
Stanisław Truty: 1987 – 1989
Paweł Pirek: 1989 – 2007
Małgorzata Staniszewska: od 2007
Zastępcy dyrektora:
Stanisław Sowa: 1955 – 1981
Bożydar Kropiewnicki: 1976 - 1977
Mikołaj Dudycz: 1977 – 1979
Stanisław Truty: 1979 – 1987
Czesław Wawrzyniak: 1981 – 1990
Jadwiga Baran: 1987 – 1990
Elżbieta Węgrzynowska: 1990 – 2003
Małgorzata Stangenberg (Cholawo): 1990 – 2007
Anna Brzezińska: 2008 – 2015
Halina Wojciechowska: od 2015
Kierownicy internatu:
Maksymilian Galiński: 1951 - 1953
Czesław Wawrzyniak: 1953 – 1954
Zygmunt Grabecki: 1954 – 1981
Stanisław Pluta (internat Szkoły Przyzakładowej): 1962 - 1976
Danuta Kwaśniewska: 1981 – 1990
Izabela Pochroń: 1990 - 1998
Magdalena Drzazga: 1998 – 2002 (w 2002 roku internat zlikwidowano)
Kierownicy warsztatów szkolnych:
Józef Zaręba: kierownik warsztatów Szkoły Przyzakładowej
Stefan Myszkowski: 1950 – 1983
Józef Smolarski: 1983 - 1985
Henryk Kamaszuk: 1985 – 1989
Andrzej Szachowski: 1989 - 1998
Henryk Lewandowski: 1998 – 2000 (w 2000 roku warsztaty szkolne przestały istnieć)